Burgos
Door: opafrans
Blijf op de hoogte en volg Frans
01 Mei 2014 | Spanje, Burgos
Inmiddels in Burgos beland, bijna 300 km. gelopen. Het wandelen is weldadig. In een glooiend, wijds landschap wisselt het ene panorama zich af met het andere. Achter iedere klim komt weer een dal. De streek hier is dun bevolkt, dus soms komen er geen dorpjes voor de cafe Americano (= zwarte koffie) en heerlijke stokbroodjes met tortilla of omelet. Meestal stop ik bij de eerste bar en koop dan zo´n lekkernij waarvan ik de helft opeet en de andere helft meeneem voor onderweg.
Er komen steeds meer bekende gezichten op de camino; een behoorlijke groep beweegt zich in een min of meer gelijk tempo, dus na een dag wandelen is het elkaar weer uitbundig begroeten. De Camino is een tocht van binden en afscheid nemen. Zo heb ik mij gisteren losgemaakt van Henk, een man uit Silvolde, waar ik mee uitgepraat was. Hij vond het niet leuk, maar steeds bij elkaar blijven betekent zekerheid en dat gaat ten koste van nieuwe ontmoetingen. Gisteren gezellig gepraat met ene Mariska uit Houten, coach, die haar 50e verjaardag wil vieren op de aankomstdag in Santiago. Ook een echtpaar uit Nieuw Zeeland ontmoet (resp. 73 en 74), die hun gouden huwelijksfeest in Santiago willen vieren. De herbergen zijn erg wisselend van kwaliteit, soms mudjevol met weinig ruimte, soms oog voor details en goed verzorgd. Al 2 keer een herberg gehad met uitsluitend koud water, wat na een vermoeiende dag een hard gelag is.
Momenteel verblijf ik in de gemeentelijke herberg van Burgos, 150 bedden. Ik had mezelf op een hotelletje willen trakteren en een dag rust, maar i.v.m. 1 mei (vrije dag in Spanje) zijn de meeste hotels volgeboekt. Bovendien van de drukte van zo´n stad over me heen, dus ik zal morgen verder lopen. Die dag rust komt misschien nog wel.
Vandaag de kathedraal van Burgos bezocht, de enige kathedraal in Spanje die onder werelderfgoed staat. Een enorme grote kerk met veel goud en prachtig beeldhouwwerk. Ook aan de buitenkant een verzameling van prachtige beelden.
Ik tref veel Koreanen, Australiërs en natuurlijk Italianen, Spanjaarden en Fransen. Mijn Engels en Duits zijn weer helemaal up-to-date.
Morgen begint de Meseta, d.w.z. lange wandelingen op een hoogvlakte met veel zon (?) en wind. Het is een dun bevolkt, uitgestrekt landbouwgebied, wat de een saai en de ander juist heel kleurrijk vindt.
Ik vind de Spanjaarden eigenlijk een beetje stug; als je binnenkomt bij een herberg, wijzen ze waar de wandelschoenen en de rugzak moet staan, vragen ze de pelgrimspas om te stempelen en dan moet er betaald worden (meestal tussen 5 en 8 euro). Als vermoeide pelgrim zou ik wel wat hartelijker ontvangen willen worden, maar ik denk dat er teveel zijn om vriendelijk te blijven.
Vanavond gaan we met een groepje op zoek naar Tapaz. Dit zijn gezellige bijeenkomsten waar iedereen soms in zijn eigen landstaal iets moet zingen. Mijn ¨potje-met-vet¨deed zelfs de Koreanen danssen...
We hebben luchtige en diepgaande gesprekken. Ik heb bewondering voor de volharding van een aantal pelgrims, die strompelend blijven volhouden. Iedereen wil zo graag Santiago halen ! Vooralsnog lig ik behoorlijk voor op mijn schema. Ik wil me niet echt haasten, maar vaak beginnen we rond 07.00 u. te wandelen en dan zijn we rond 13.00 u. al bij de volgende herberg. Ik wandel liever wat langer i.p.v. de halve dag ergens rond te hangen.
Het gaat dus allemaal goed, vrienden. Bedankt voor de reacties en groetjes vanuit de Camino !!!
Er komen steeds meer bekende gezichten op de camino; een behoorlijke groep beweegt zich in een min of meer gelijk tempo, dus na een dag wandelen is het elkaar weer uitbundig begroeten. De Camino is een tocht van binden en afscheid nemen. Zo heb ik mij gisteren losgemaakt van Henk, een man uit Silvolde, waar ik mee uitgepraat was. Hij vond het niet leuk, maar steeds bij elkaar blijven betekent zekerheid en dat gaat ten koste van nieuwe ontmoetingen. Gisteren gezellig gepraat met ene Mariska uit Houten, coach, die haar 50e verjaardag wil vieren op de aankomstdag in Santiago. Ook een echtpaar uit Nieuw Zeeland ontmoet (resp. 73 en 74), die hun gouden huwelijksfeest in Santiago willen vieren. De herbergen zijn erg wisselend van kwaliteit, soms mudjevol met weinig ruimte, soms oog voor details en goed verzorgd. Al 2 keer een herberg gehad met uitsluitend koud water, wat na een vermoeiende dag een hard gelag is.
Momenteel verblijf ik in de gemeentelijke herberg van Burgos, 150 bedden. Ik had mezelf op een hotelletje willen trakteren en een dag rust, maar i.v.m. 1 mei (vrije dag in Spanje) zijn de meeste hotels volgeboekt. Bovendien van de drukte van zo´n stad over me heen, dus ik zal morgen verder lopen. Die dag rust komt misschien nog wel.
Vandaag de kathedraal van Burgos bezocht, de enige kathedraal in Spanje die onder werelderfgoed staat. Een enorme grote kerk met veel goud en prachtig beeldhouwwerk. Ook aan de buitenkant een verzameling van prachtige beelden.
Ik tref veel Koreanen, Australiërs en natuurlijk Italianen, Spanjaarden en Fransen. Mijn Engels en Duits zijn weer helemaal up-to-date.
Morgen begint de Meseta, d.w.z. lange wandelingen op een hoogvlakte met veel zon (?) en wind. Het is een dun bevolkt, uitgestrekt landbouwgebied, wat de een saai en de ander juist heel kleurrijk vindt.
Ik vind de Spanjaarden eigenlijk een beetje stug; als je binnenkomt bij een herberg, wijzen ze waar de wandelschoenen en de rugzak moet staan, vragen ze de pelgrimspas om te stempelen en dan moet er betaald worden (meestal tussen 5 en 8 euro). Als vermoeide pelgrim zou ik wel wat hartelijker ontvangen willen worden, maar ik denk dat er teveel zijn om vriendelijk te blijven.
Vanavond gaan we met een groepje op zoek naar Tapaz. Dit zijn gezellige bijeenkomsten waar iedereen soms in zijn eigen landstaal iets moet zingen. Mijn ¨potje-met-vet¨deed zelfs de Koreanen danssen...
We hebben luchtige en diepgaande gesprekken. Ik heb bewondering voor de volharding van een aantal pelgrims, die strompelend blijven volhouden. Iedereen wil zo graag Santiago halen ! Vooralsnog lig ik behoorlijk voor op mijn schema. Ik wil me niet echt haasten, maar vaak beginnen we rond 07.00 u. te wandelen en dan zijn we rond 13.00 u. al bij de volgende herberg. Ik wandel liever wat langer i.p.v. de halve dag ergens rond te hangen.
Het gaat dus allemaal goed, vrienden. Bedankt voor de reacties en groetjes vanuit de Camino !!!
-
01 Mei 2014 - 16:33
Miets:
Frans, even tussen het poetsen door een berichtje. Je gaat als een speer. Ik kwam de 15e dag aan in Burgos en vond het ook veel te druk. Je slaapt in dezelfde gemeentelijke herberg als ik. Vind het zo mooi om jouw indrukken te lezen, het is net of ik met je mee loop. Wandel zoals jij het wilt en dan is het altijd goed.
Groet Miets -
01 Mei 2014 - 20:36
Wim:
Hola Abuelo Frans,
Een zéér uitvoerig verslag. Wij krijgen zodoende een goede indruk van je belevenissen. Fijn dat het goed gaat. Je hebt het Camino ritme goed te pakken. Ik neem aan dat het in Spanje prima wandelweer is. Je hebt nu al meer dan 1/3 erop zitten. Misschien toch nog tijd (en zin) om naar de kust (fisterra) te lopen....
Saludos cordiales,
Wim -
02 Mei 2014 - 12:51
Tiny En Harrie:
Hoi Frans, gisteren met Els gesproken over je tocht. Meteen daarna je reisverslagen opgezocht en vol bewondering gelezen. Ook op Google je route bekeken. Dat betekent nog 550 kilometer te gaan. Maar met je enthousiasme en zonnig humeur is dat voor jou een peulenschilletje. Buiten o.a. je sportieve doel om Santiago te bereiken moet het een geweldige ervaring zijn om zo vele mensen met zo verschillende culturen van nabij te leren kennen. Duidelijk is dat zo'n gezamenlijk doel mensen verbindt en contacten snel zijn gemaakt. Veel plezier, geniet ervan en we blijven je trouw volgen. Chapeau! Tiny en Harrie -
03 Mei 2014 - 09:18
Helly En Paul :
Hoi noeste stapper,
Je weet dat Jacobus tot heel veel in staat is, soms zelfs tot de onmogelijkste dingen. Je moet het hem alleen vriendelijk vragen. Misschien kun je vandaag, als Roda zijn laatste cruxiale wedstrijd speelt, een kaarsje bij hem opsteken voor een goede afloop.Veel succes in de meseta. -
06 Mei 2014 - 23:22
Toos Verluyten:
Hallo Frans,
Wat een geweldig avontuur ben je aan het meemaken.
En een groot aantal vrienden zul je hierdoor leren kennen om samen met hun deze belevenis door te nemen.
Ik wens je veel succes om het einddoel ongeschonden te bereiken.
Ik zal je blijven volgen via de web - site.
Veel kracht om er op moeilijke momenten mee verder te gaan.
Groetjes Toos
-
08 Mei 2014 - 22:28
Frans-Carla Wilms:
Hallo Frans
We zijn net terug van onze vakantie van Tenerife.Vandaag lezen we voor het eerst jouw reisverslagen.Wat een avontuur ben je aangegaan en dat in zo'n hoog tempo.
We bewonderen jouw doorzettingsvermogen en hopen dat je zonder ongemakken je einddoel bereikt en dat je nog vele mooie ontmoetingen kunt meemaken.
Hier alles naar omstandigheden goed.
Heb je ondertussen nieuwe sokken gekocht?
Groetjes Frans en Carla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
